Er hangt een paardenhoofdstel aan de muur
En een zadel in een lege schuur
Je vraagt waarom 'k zo droevig tuur
't Is dat paardenhoofdstel aan de muur

'k Zie ook het ijzer wat ik daar op sloeg
't Is het ijzer wat mijn pony droeg
Een vale deken in de schuur
En een paardenhoofdstel aan de muur

Hij was mijn trouwe vriend en gids
We waren steeds bij elkaar
Vaak in de stille nacht
Ik sprak hem mijn vreugd en smart
Hij hief begrijpend zijn kop
Er is nu een lege plek in m'n hart

En zijn hoofdstel hangt nu aan de muur
En z'n zadel doelloos in de schuur
Ach vriend ik ben wat overstuur
't Is dat paardenhoofdstel aan de muur


Ik weet dat jullie denkt dat ik gek ben, 
maar ik schaam me niet voor m'n tranen. 
Als jullie ooit een vriend hadden gehad zoals ik, 
dan zou je weten waarom ik nu zo droef ben. 
Een vriend, luister maar eens: 
Hij maakte me eens wakker toen hij 
een lawaai op de prairie hoorde, 
hij wist heel goed wat dat betekende, 
een kudde dieren rende recht op ons af 
maar hij kwam snel naar me toe en redde m'n leven. 
Dat noem ik een vriend of niet?

En zijn hoofdstel hangt nu aan de muur
En zijn zadel doelloos in de schuur
Ach vriend ik ben wat overstuur
't Is dat paardenhoofdstel aan de muur


(c) Tekst: Jo de Gast, muziek: Carson J. Robison