De vader was een arbeider
Met botten zonder vet
De groeven van zijn voorhoofd
Liepen over in zijn pet
Een man van weinig woorden
Geen hobbies, altijd werk
Hij dacht zoals het hoorde
En geloof, dat deed de kerk
Hij zei nooit: "ik hou van jou"
Zijn liefde zat verborgen in zijn trouw

Zijn zoon werd een communist
Hij ging in het verzet
Hij vocht tegen het kapitaal
En zijn vaders pet
Hij deed mee aan de klassen strijd
En Marx dat was zijn held
Dat Marx al jaren dood was
Had niemand hem verteld
Hij zei nooit: "ik geef het op"
Hij stootte liever honderd keer zijn kop

De kleinzoon werd een charlatan
Een lummel van formaat
Hij vocht eigenlijk nergens voor
Dan werd zijn vader kwaad
Hij verwekte wel een kind
Ergens bij een lief
Maar voor het was geboren
Zocht hij elders zijn gerief
Hij zei nooit: "hou me vast"
Hij voelde zich alleen maar thuis als gast

De achterkleinzoon ging op zoek
Naar zijn identiteit
Hij promoveerde met een boek
Aan de universiteit
Hij zette alle feiten
Braaf in perspectief
Het boek dat werd zijn baby
Maar hij vond het kind niet lief
Hij zei nooit: "ik laat me gaan"
Dus dit verhaal begint van voor af aan

Vaders aller landen
Wat verenigt u?
Het rad van de geschiedenis
En dat individu
Dat jouw bestaan verwekte
In de moederschoot
Tegen wie je nooit kon zeggen:
"Pappa, ik ben groot"