Na al die tijd weet ik precies waar ik was
Toen de elfde september in 2001
Het World Trade Centre het tot mijn verbazing verdween
In verstikkende wolken van stof en van as

Voorgoed staart het beeld op m'n netvlies gebrand
Het moment dat de twin towers in zijn gestort
Die dag zat ik in huis met een bord
Macaroni op schoot en een vork in mijn hand

Nan Lady Diana's dramatische dood 
Werd ik door de tv op de hoogte gebracht
Ik vergeet het nooit meer, want ik zat heel die nacht
Op de bank met een bord macaroni op schoot

Ik kan mij herinneren toen op 6 mei
Pim Fortuyn werd vermoord waar ik mij toen bevond
In de huiskamer voor de tv met m'n kont
Op de bank en een bord macaroni erbij

Daarna kwam de aanslag op Theo van Gogh
Met een bord macaroni op schoot zat ik toen
Televisie te kijken geheel uit m'n doen
Ik herinner me zulke momenten nu nog

Ik weet niet precies hoe het mij zal vergaan
En op welke manier straks de dood mij verrast
Dat het thuis op de bank zal zijn weet ik alvast
Dankzij al deze keerpunten in mijn bestaan