Marie een meid van melk en bloed
die 't vrijen niet kon laten
Die had in al haar overmoed
een zwak voor de soldaten
Een generaal, een koloniaal, die trouwde ze beslist
Toen ging ze plots'ling aan de haal met zo'n cavalerist
En met z'n sabel aan zijn rechterhand
En z'n Marietje aan den andere kant
Stapte hij zo blij van zin, 's-avonds de keuken in
Met Marie, op z'n knie, at ie op
Op z'n minst voor 'n pop
Elk die dat zag, zong dit refrein op slag

Marie die vrijt met 'n huzaar.
Een hele tijd, al haast een jaar.
En als hij kwam O, lieve Heer
Dan kreeg hij ham en nog heel veel meer.
'n kaas en 'n worst 'n volgend keer
Zijn liefde nam geen einde meer.

D'r baas een ouwe heer die vroeg:
Waar laten ze m'n spullen?
Ik had vroeger altijd toch genoeg
waar blijven toch m'n bullen
Niet een sigaar meer in mijn kist
en ik heb in geen maand gerookt
Wanneer ik het niet beter wist
zou'k zeggen dat het spookt
En ons Marietje zeer onschuldig ziet
zei: Weet ik veel meneer, ik rook ze niet.
Het spookt me door m'n brein
Ik denk dat er muizen zijn
Mijnheer zei: Geloof me vrij,
Da's een muis met een sabel opzij
Raad hoe't bestaat, waar één mens zoveel laat.

Marie die vrijt met 'n huzaar.
Een hele tijd, al haast een jaar.
En als hij kwam O, lieve Heer
Dan kreeg hij ham en nog heel veel meer.
'n kaas en 'n worst 'n volgend keer
Zijn liefde nam geen einde meer.

'n kaas en 'n worst 'n volgend keer
Zijn liefde nam geen einde meer.