Ik bel op om te zeggen dat zij niet langer welkom is 
Ik bel op om te zeggen dat zij niet langer welkom is 
En ik verwacht dat zij zal schrikken van mijn gelijk
Ik zeg de waarheid over haar, kijk maar, kijk maar
En zij, zij zegt niets, niets. Ze is kwetsbaar

Heb je ooit wel eens iemand horen huilen aan de telefoon?
Zij, ze doet dat gewoon
Ik doe haar pijn, zij zegt: “Au
Au, wat doe je nou?”
En bommen hebben op haar geen vat, ze is kwetsbaar
En ik met m’n zestigduizend afweermechanismes
Met m’n scudraketten en m’n v2’s 
En hele kernexplosies op bestelling
Zij heeft dat allemaal niet nodig, ze is kwetsbaar
En ik altijd tot de tanden gewapend
Altijd klaar om op oorlogspad te gaan
Ze stuurt geen bombrief op je af
Verbreekt geen verdragen, stelt geen ultimatums
En ik, da’s allemaal angst, angst, angst

Ze toont haar witte vlag, dat durft ze
Ze loopt op het slagveld in een witte jurk
Ik kan haar raken maar dat wil je niet