Het was een mooie dag en ik zat in de trein op weg naar België 
Ik keek naar buiten: de lucht was blauw, het gras was groen
En ik voelde me goed
‘k Kon niet precies uitleggen waarom
Op een gegeven moment riep de conducteur om
Dat wij het station van Antwerpen zouden binnenkomen
Ik stak m’n kop uit het raam en ik wilde wel eens zien
En ik zag heel in de verte een gigantisch oud gebouw met glazen koepels
En toen we uitstapten toen scheen de zon door het glas-in-lood
’t Was net alsof we een gigantische gouden zee binnenkwamen
België

Net voorbij de grens van ons geflipte land 
Is een oase die België heet
De rust en de gezelligheid houden daar stand
En niemand die het beter weet

Belgische jongens zo zacht
Belgische jongens zo zoet
Belgische jongens zo strak

Je bent als Hoegaarden
Hoegaarden
Het champagne van de bieren
Hoegaarden
Hoegaarden
O, weer drinken

Antwerpen, Leuven en Gent
En dimmen in Damme als je de taal niet kent
Brussel, Brugge en Heist
Je mag niet vechten in Knokke
Dus hou je gedeisd

Want ga je als Hollander voorbij de grens
Dan ben je in België niet echt gewenst
Want kaaskoppen ze schreeuwen en ze maken kabaal
Zonder te weten wat ze zeggen 
En zo zijn ze allemaal

   Hoegaarden
Hoegaarden
Het champagne van de bieren
Hoegaarden
Hoegaarden
O, weer drinken

België, België
België, België
België, België

Blond als het koren ben jij
Blond als het koren ben jij
Blond als het koren ben jij
Ho, ‘k wil je drinken