Ze willen altijd aandacht en ze schijten in hun broek
Ze staan op elke straathoek en kluiven op een LIGA-koek
Ze roepen om het hardste: “Ik ben knap; ik ben al vijf” 
Het wordt tijd voor een klein brandje in het kinderdagverblijf
Ze maken stomme grapjes: “ik verhuis naar Walibi”
’t Is puur behaagzucht, wat ze doen
Wij roepen:  “Wat een fantasie”
Ze willen graag een cavia, een hamster, of konijn
Om de pootjes uit te trekken. Het mag ook een zusje zijn
En ik heb heus wel begrip, al is het niks voor mij
Voor zo’n rompje in de bosjes of zon armpje op de hei

Ze willen graag een kusje op hun mond en anders niet
Die zit vol met snot en smurrie en met korsten Olvarit
Ze weten alles  beter: “Saturnus heeft geen maan”
Waarom gebeurt het nooit eens hier, maar altijd in Beslan
En ik kan er echt niet bij dat er pedofielen zijn
Dat je geil wordt van zo’n  mini-Hitler met een mandarijn
Mijn kind wordt niet zo’n monster, ’t wordt weldenkend, lief en blij
Vriendelijk en bescheiden, want mijn kind lijkt vast op jou