Willy de wc-borstel, die zielige schlemiel
Remsporen uitwissen da’s echt nen hondenstiel
Vroeger zag hem stralend wit, maar nu is ’t eerder bruin
En haaruitval van de javel geeft hem een kale kruin

Willy, Willy staat eenzaam in den hoek 
Willy, Willy en stinken doetem ook

Willy de wc-borstel dien heeft een hondenleven
Vooral als er nen zatlap weer over heeft gegeven
Hij ziet het niet meer zitten, kopke onder in de plee 
Maar zelfs zich verzuipen valt voor borstels echt niet mee

Willy, Willy staat eenzaam in den hoek 
Willy, Willy en stinken doetem ook

Willy is versleten en hij zit zonder job 
Maar voor kalende wc-borstels bestaat er gene dop 
Gene dank voor stank, bij ’t grof vuil op ’t straat gezet
Toch heeft nen zatte misdienaar hem van het stort gered 

Willy, Willy staat eenzaam in den hoek 
Willy, Willy en stinken doetem ook

Willy de wc-borstel  heeft nu terug ander werk
Elke zondag is hem nu de star van heel de kerk
De parcochianen buigen, plechtig en geboeid
Als Willy hun met zijn bruinkleurig wijwater besproeit

Willy, Willy volgt de roeping die hem past 
Willy, Willy de religeuze kwast