gij zed een vrijgevochte vrou, gij wet wa da’ ge wild
een bitshe feminist, mor zeker gin lesbienne
ik zou ùp ae wel kunne valle, en gij misschin ùp mij
tenminste ‘k denk toch da ‘kik wa’ van vrouwe ken

gij zie’ der goe’ geboud uit en goe’ geconserveerd
over ù lijf edde gij zeker gin complex
en on ù smoeleke te zing edde gij ùk ginne schrik van
etgeen wij verstaan onder ‘orale seks’

mor toch kunde mij ni krijge, ik gon ni meh ae nor bed
’t is vör mij zù goe alsof ‘k et al em g’ad
want alle vrouwe zen etzelfste, ùp subtiel verschille na
gelak ze zegge: e gat dad is e gat

en ik mut et ni miêr emme, al diê ziever, da’ gezijk
‘k zen tenslotte toch mor ne getroude vent
dus vör die trobbels te vermije laat ek mij ni miêr verlije
ùk al zit ek ier een bitshe meh een tent

ik gon diep in mijn gedachte en ik dùng m’n oêge toe
dan zing ‘k ae veur mij in aewen bloête staan
de vörm van ù tshùppe en den inplaent van ù schaamhaar
en de kleur die fantaseer ek er wel bij

en in mijn verbelding oêr ek de geluide die gij mokt
as da’ ge kleêrkomd, en de dinges die ge zegd
bij et naspel en den blik dan in ùw oêge
as g’ùwe kop dan zochtekes ier ùp mijn schouwers legd

mor zùals ‘kik ier al vruger kwam te zegge
‘k em dees allemol al iêrder en veul te dikkels g’ad
dus ik gon trug nor me wijf en gij goh’ vrùm nor ùwe vent
en ik zal ù noêt vergete, lieve schat