ik zen de pispaal, ik zen de pispaal,
ik em et altijd al gedaan ik zen de pispaal

’t begon al in de kleuterschool, ik was e jaar of drei
de kindshes van mijn klas zate vol deugenitterij
ik was nen braeve mor ‘k mùst altijd in den ùk gon staan
want veurda’ der iet gebeurde ad klein Joske ’t al gedaan

ik zen de pispaal, ik zen de pispaal,
ik em et altijd al gedaan ik zen de pispaal

ik grùjden ùp lak iederiên mor ‘k was altijd iet apart
’t waren allemaal witte schape mor den deze diê zag zwart
‘k mùst uiteraard een dzjop gon kieze waar ‘k mezelf ni bij bedroog
‘k wier dus pispaal van beroep, ‘t is te zegge psycholoog

ik zen de pispaal, ik zen de pispaal,
ik em et altijd al gedaan ik zen de pispaal

as die van ons gedrùnken ee dan is ze ni te dùng
dan krij’ zij alt eur loete en dan oud ze gi fatsùng
dan zukt ze altijd ruze, mokt meh iederiên ambras
en ik ston miêstal ’t dichtste bij en da komd eur goe’ van pas

ik zen de pispaal, ik zen de pispaal,
ik em et altijd al gedaan ik zen de pispaal