hengst was mijne naam en 'k mag verrekken
ak nie elke week iet nief nief had om te dekken
een konijn noemde ze mij, altijd maar wippen
d'r viel altijd wel een mokkeltje te knippen
ne stier, zo bronstig zenne kik geweest
maar oep da gebied zijn kik na dik geflest
want als een kieken, zo stom zen kik geweest
toen zij volzat en ze zei: 'we trouwen best'

een rat in de val zo voel ik mij
uit een huwelijk raakte nie zomaar vrij
nen uil is iemand die dat zich laat vangen
en zelf behoor ik na dus tot die rangen
ne vos verliest zijn haar maar nie z'n streken
bij mij was't andersom zo is gebleken
als ne pauw zo fier en trots oep mijne steert
totaal gepluimd is hem na nikske nimmer weerd

als nen hond geslagen en op straat gesjot
da was uiteindelijk na twee jaar mijn lot
mor da serpent had mij nog altijd in de greep
ze wou me terug en trok mij weer over de streep
nen ezel stoot zich genen tweede keer
maar ik weet den tweede keer doet eens zo zeer
van de geilen bok die kik ooit zen gewest
zijn de hoorns al wa da nog rest


(c) tekst en muziek: stef bef