’t Is oorverdovend stil in mij
Niets te zeggen, niets te vragen
Een krater in m’n hart nu jij uit het leven werd gedragen
‘k Ben boos en bang, kapot en heel
Immens verdriet, dit is teveel
En ik weet dat ik moet verder gaan
Terwijl ik eeuwig stil wil staan

Waar ben je nu? 
Ik weet niet waar ik zoeken zou 
Waar ben je nu? 
Jij bent niet hier maar overal 
Waar ben je nu? 
Waar ben je nu toch heen? 
Waar ben je nu? 
Ik weet dat jij me zeggen zou, verman je nu 
Maar ‘k hou afschuwelijk veel van jou
Waar ben je nu? 
waar ben je nu toch heen? 

Sta uren voor jouw kledingkast 
Alles van jou wil ik bewaren
Ik ruik de geur die bij je past
Om het gemis niet te ervaren
Er landt een vlinder op m’n mouw 
En plotseling denk ik aan jou
En die kleine vogel bij het raam…
Fluit de klanken van jouw naam

Daar ben je nu 
in ’t eerste ijle ochtendlicht 
Daar ben je nu 
Zie ik glashelder jouw gezicht
Daar ben je nu 
Daar ben je nu dus heen
Daar ben je nu 
Als deze stille stem in mij
Daar ben je nu 
Ineens ben jij nu heel dichtbij 
Daar ben je nu 
Ik ben toch niet alleen

Daar ben je nu 
Als deze stille stem in mij
Daar ben je nu 
Ineens ben jij nu heel dichtbij
Daar ben je nu
Ik ben toch niet alleen

’t Is hartverwarmend stil in mij