Daar was ne meid met name Meg
Die in de weide zat en spon
Daar was een knaap die kwam tot haar
Zijn naam was Duncan Davidson

De wei was vochtig Meg was schuw
En Duncan's bee werd niet verhoord
Meg vatte ja haar spinnewiel
En joeg hem daarmee dreigend voort

Hoe ver ze ging hij volgde toch
Het dal was groen het beekje klaar
Ze zaten op den bloemigen zoom
Het spinrad tussen hem en haar

Maar Duncan zwoer bij duren eed
Mijn vrouwtje zijt gij morgen Meg
Toen vatte zij haar spinnewiel
En smeet het over t'beekje weg

We richten ons een huisje in
Heel klein en fraai maar zonder pracht
Wat zullen wij gelukkig zijn
De gansen dag de gansen dag

Wie drinkt bedrinkt zich niet altijd
Wie vecht die doet niet immer zeer
En wie den meisjes kussen steelt
Is welkom enen tweeden keer
           ---------------------