Je zit gevangen, maar bent niet geboeid.
Je werk, je school; je tijd wordt verknoeid.
En elke dag glijdt als zand door je hand.
Je ouders volgen je, stap voor stap.
Je moet presteren, omhoog op die trap.
Maar daar wacht al weer zo'n lopende band.

Je hebt jezelf al vaak afgevraagd:
"Is dit nu alles?" de twijfel knaagt.
Weet je waarom?

Sta op! Sta op!
Sta op! Grijp nu je kans
Want morgen is te laat, sta op!
Sta op!
Sta op! Nu of nooit
Want morgen is te laat, sta op!

Langs je raam lopen meisjes voorbij,
Ze gaan de stad in, maar wat doe jij?
Je wil muziek, zo hard, dat je alles vergeet.
Weg met de cijfers, weg met de plicht.
Die kamer boven kan best even dicht.
Je wilt dansen in disco's, dampend en heet.

Maar iets je weerhoudt je om mee te gaan.
Je speelt op zeker, durft de gok niet aan.
Weer wacht je af

Sta op! Sta op!
Sta op! Grijp nu je kans
Want morgen is te laat, sta op!
Sta op!
Sta op! Nu of nooit
Want morgen is te laat, sta op!