Na wesela przychodzil z klezmerami

Wagabunda, co zadanie mial

Bawic gosci zartami, piosenkami -

Lud zydowski go badchanem zwal.



Najslynniejszy - Herszele Ostropoler -

Chociaz wnukiem Baala Szema byl,

Wciaz popadal w klopoty i niedole,

Mimo slawy w wielkiej biedzie zyl.



Herszele wojowal radoscia!

A jego bronia byl smiech i spiew!

Wiec prosty lud go darzyl miloscia,

Lecz we wladcach budzil gniew!



Baruch zadrwil: Oddajcie mi pieniadze!

Ja kazdemu wedlug potrzeb dam!

Badchan odrzekl: Ja biednych spis sporzadze!

Ty bogaczy namów, rabi, sam!



Gdy zlodzieje do domu sie wlamali,

Biedny badchan nawet nie wpadl w zlosc,

Tylko westchnal: Jak razem poszukamy,

Moze predzej tu znajdziemy cos!



Herszele wojowal radoscia!

A jego bronia byl smiech i spiew!

Wiec prosty lud go darzyl miloscia,

Lecz we wladcach budzil gniew!



Ostropoler artysta byl szczesliwym,

Bo zrozumial sens najmniejszej z ról,

Ze na swiecie zlym i niesprawiedliwym

Aktor wladca jest, a widzem - król!



Herszele wojowal radoscia!

A jego bronia byl smiech i spiew!

Wiec prosty lud go darzyl miloscia,

Lecz we wladcach budzil gniew!