Waar blijft de tijd, waar blijft de tijd
Daar heb ik een heel eenvoudig liedje aan gewijd
Je hoort het dagelijks om je heen aan alle kanten
De kleine burger zegt het en de rijke man
De kruidenier stelt deze vraag aan al zijn klanten
En u en ik zeggen het ook wel, nu en dan
’t Zij oppervlakkig of met even iets van spijt
Waar blijft de tijd, waar blijft de tijd

Waar blijft de tijd, waar blijft de tijd
Eens was je leven zonder zorg en zonder strijd
Toen je nog speelde met je houten paard en wagen
En met die pop, die echt waar ‘mama’ zeggen kon
Toen had je bijna niks te wensen of te vragen
En was je rijker dan de deftigste baron
Je stond bij God noch bij de mensen in het krijt
Waar blijft de tijd, waar blijft de tijd

Waar blijft de tijd, waar blijft de tijd
Eens was je pappies fijne vent of grote meid
Maar kleine kinderen worden eenmaal grote mensen
Die in het leven moeten vechten, stuk voor stuk
En in hun hart is zoveel plaats voor zoveel wensen
En voor verlangen naar een eindeloos geluk
En dat wat nu is, ben je morgen zeker kwijt
Waar blijft de tijd, waar blijft de tijd