Voor een heleboel familieleden,
die al lang gestorven zijn
en hun hele leven niets misdeden
dan misschien een keertje in het klein.
En voor grootvader, die pijpjes rookte,
tien keer lekkerder dan ik het kan -
zoals grootmoedertje pap kon koken.
Heus, daar watertand ik nu nog van.

Requiem aeternam dona eis, Domine:
et lux perpetua luceat eis.

En natuurlijk voor mijn lieve ouders
waar ik elke dag nog veel van hou.
Gut, wat had mijn vader sterke schouders
en mijn moeder was zo'n lieve vrouw.
Uiteraard voor alle ooms en tantes,
flinke mensen, elk op hun gebied.
Alle bloedverwanten en -verwantes,
die ik niet kan noemen in dit lied.

Requiem aeternam dona eis, Domine:
et lux perpetua luceat eis.

Alle buren, alle straatgenoten,
die gestorven en begraven zijn.
Dikwijls waren het maar arme kloten,
maar wat hadden we het samen fijn.
Voor de mensen die fortuin verwierven
in een permanente dolle jacht.
Al de velen die van honger stierven
of nog zullen sterven vóór vannacht.

Requiem aeternam dona eis, Domine:
et lux perpetua luceat eis.

Voor de helden die carrière maakten
tot opeens de dood hen overviel.
Voor de stakkers die naar vrijheid haakten,
die hun leven waagden en hun ziel.
Voor de al te zieken, al te ouden
zonder reden om nog te bestaan.
Voor die niets en niemand meer vertrouwden
en door eigen hand zijn heengegaan.

Requiem aeternam dona eis, Domine:
et lux perpetua luceat eis.