Onder de bloeiende pereboom
vierden wij samen de lente,
vierden wij samen de zon.
Maar deze kostelijke, tere droom
duurde slechts enkele momenten,
duurde zo kort als maar kon.

Onder het stof van het werkterrein
bouwden wij samen de zomer,
bouwden wij samen de tijd.
Kon jij nog één keer de vlinder zijn
en ik nog één keer de dromer,
maar dat seizoen zijn we kwijt.

Onder de wet van het herfstgetij
valt al het blad van de bomen
en is de zomer gedaan.
Als het gewas op het veld zijn wij:
zo is het tijd om te komen,
zo is het tijd om te gaan.