Ik zou het liefste zingen op de zorgeloze toer,
alleen maar lichte liedjes van plezier,
natuurlijk wel met allebei de benen op de vloer,
maar verder op een luchtige manier,
zodat ik alle mensen inspireerde met mijn zang
en vreugde gaf tot vrolijkwordens toe.
Ik moet het je bekennen: ik probeer het echt al lang.
Ik wil wel, maar ik weet nog steeds niet hoe.

Ik zou het liefste zingen als een stralende gitaar,
waar iedereen verrukt naar luisteren kon.
Vertellen dat de wereld op zijn minst voor duizend jaar
verzekerd is van vrede in de zon,
dat alle honger over is en alle dorst gelest,
dat ieder leven veilig is, voorgoed,
dat nergens meer een spel gesaboteerd wordt of verpest,
dat overal het kwaad is uitgewoed.

Ik zou het liefste zingen als de lijster in de boom
of dansen als de zwaluw in de lucht
voor jou en alle mensen met dezelfde mooie droom.
En alle spoken sloegen op de vlucht.
Ach ja, het is gemakkelijk te zeggen wat je wou
en ook nogal goedkoop, dat geef ik toe.
Ik bracht zo graag al zingend in de lucht een beetje blauw.
Dat kan misschien; alleen, ik weet niet hoe.