Hoort, vriendinnen en vrinden,
hoort naar wat ik u vrolijk en wel
in dit simpele liedje vertel
als mijn eigen bevinden:
we verknoeien het beetje geluk om ons heen
door te jagen naar rijkdom en goud.
Mensen werken en sjouwen voor centen alleen
en geloof me: dat is hopeloos fout.

Al had je ook vaten
vol gouden dukaten
en briefjes van tien op een hoop:
daarmee is geluk niet te koop.
Al had je kastelen,
al droeg je juwelen
en parelen aan iedere knoop:
daarmee is geluk niet te koop.
Je kunt eraan doen wat je wilt,
maar heus, het is krachten verspild.
Al kwam van je centen´
ook nog zoveel rente
dat heel het bestaan ervan droop:
daarmee is geluk niet te koop.

Dus, vriendinnen en vrinden,
schoon het geld veel bevorderen kan,
word je er nooit echt gelukkiger van,
naar zoveler bevinden.
Daarom is het verstandig verstandig te zijn,
want je draagt in je portemonnee
naast het goud en het zilver meteen ook de pijn
van de angst voor de dief met je mee.

Al had je ook vaten
vol gouden dukaten
en briefjes van tien op een hoop:
daarmee is geluk niet te koop.
Al had je kastelen,
al droeg je juwelen
en parelen aan iedere knoop:
daarmee is geluk niet te koop.
Je kunt eraan doen wat je wilt,
maar heus, het is krachten verspild.
Al kwam van je centen´
ook nog zoveel rente
dat heel het bestaan ervan droop:
toch is waar geluk niet te koop.

Hoewel, als je heel flink spaart