De pad zit op zijn paddestoel
te wachten aan zijn paddetafeltje, paddetafeltje-dekje.
Dat wordt een heerlijk etentje en de pad heeft reuze trekje.
En het ruikt zo goed en het geurt zo fijn.
O, o, dat zal verrukkelijk zijn.

De pad heeft ook een paddevrouw,
die staat maar in haar paddekeukentje, paddekeukentje-kwikkwak.
Die bakt vanavond pannekoek voor haar lieve, fijne dikzak.
De geur drijft al de kamer rond
en het water komt hem in de mond.

Precies op tijd begint het maal
met eerst een lekker paddeschoteltje, paddeschoteltje-blaadjes,
met kleine stukjes vlees erin en visjes zonder graatjes.
Hij smult en smult zoveel hij kan
en het wordt er zo gezellig van.

En daarna brengt de paddevrouw
een hele schaal vol paddepannekoek, paddepannekoek, fijn zeg!
Dat wordt in één woord 'grandioos', dat wordt me een festijn, zeg!
Maar o, wat is er aan de hand?
De eerste koek is aangebrand!

En de tweede koek
en de derde koek,
van de bovenste tot aan de onderste koek...

De pad zit op zijn paddestoel
te huilen aan zijn paddetafeltje, paddetafeltje-dekje.
De traantjes van verdrietigheid die siepelen langs zijn bekje.
'Kom kom,' zegt de paddevrouw, 'stil nou maar,
want dadelijk maak ik nieuwe klaar.'