De koning is ontevreden over de mensen in stad en land
Over de kwatsj in z’n avondkrant
Over de dichter die verzen dicht
En over de hond die te slapen ligt
Over meer van weleer en van heden

En de dienaars aan het hof van iedere stand en rang
Die roepen en vragen en vliegen en jagen
Alleen maar in ’s konings belang
Nog harder misschien dan het hun vaderen deden

Maar de koning is ontevreden over het deeg dat de bakker kneedt
Over het metaal door de smid gesmeed
Over de koers van de politiek
En over de wansmaak van Jan Publiek

En de dienaars aan het hof van iedere stand en rang
Die hollen en draven die sloven als slaven
Alleen maar in ’s konings belang
Naar een toekomst nog grauwer misschien dan het verleden

Maar de koning is ontevreden

En al schrijvend aan dit kleine lied
Bedacht ik plots vol schrik
Dat er twee ontevreden koningen zijn
De ene bent u en de andere ben ik