De kindertjes van de apen
Die kunnen soms niet slapen
Al zijn ze ook nog zo moe
Dan liggen ze maar te woelen
Hoe goed ze het ook bedoelen
Ze komen aan slapen niet toe
Nee, ze komen aan slapen niet toe

Ze moeten maar telkens horen
Hoe hoog in de hoge toren
De klokken de uren slaan
En of ze tot honderd tellen
Of moeilijke woordjes spellen
Het is met de slaap niks gedaan
Nee, het is met de slaap niks gedaan

Maar dan wordt het toch te machtig
Ze tellen niet meer tot tachtig
Maar komen hun bedjes uit
Eerst kijken ze nog wat schichtig
En fluisteren heel voorzichtig
Want mammie hoort ieder geluid
Ja, want mammie hoort ieder geluid

En als ze een poosje spelen
Dan gaat 't ze knap vervelen
Om stil een voorzichtig te zijn
Ze maken een boel geweld en
Ze zetten de boel op stelten
Dat vinden ze allemaal fijn
Ja, dat vinden ze allemaal fijn

Maar dan gaat de kamer open
En wie komt daar aan gelopen
Da's pappie de apenman
Die buldert van: "Oeioeioeie
Wat moet er van jullie groeien?
Je bed in, zo gauw als je kan
Hup, je bed in, zo gauw als je kan"

De kindertjes van de apen
Zijn nou weer zo mak als schapen
Er springt er niet een meer in 't rond
Daar moet je ze nou zien liggen
Ze snurken precies als biggen
Heel zoet met hun duim in de mond
Ja, heel zoet met hun duim in de mond



Tekst en muziek: Jules de Corte