De trein zat vol soldaten, onderweg naar weet ik waar
Die lachten en die praatten zeer uitbundig met elkaar
Over militaire zaken, over luit en korporaal
En hun zogenaamde taken, maar ze gingen allemaal

De tongen waren snedig en de stemmen energiek
Ze waren vrij volledig in hun tint'lende kritiek
Naar de smaak der superieuren wellicht iets te radicaal
Maar de staat kon niks gebeuren, want ze gingen allemaal

En stond de trein soms even een of twee minuten stop
Verdubbelde het leven, blijkbaar kon de lol niet op
Geen bevel of taak was heilig, alles viel op grote schaal
Maar het landsbelang bleef veilig, want ze gingen allemaal

Ze hielden niet van schieten en ze wilden niet op wacht
En alle hoge pieten werden een voor een bedacht
Er was nergens lust tot dienen, er was niets van ideaal
Maar voldoende discipline, want ze gingen allemaal

Zo lang als alle staten op hun standje blijven staan
Gaan treinen vol soldaten door de wereld af en aan
Als de politieke grote morgen zeggen, staal op staal
En er moet worden geschoten, nou, dan gaan ze allemaal



Tekst en muziek: Jules de Corte