kom maar in mijn armen
kom maar aan mijn hart
ik zal jou verwarmen
je lijkt toch zo verward

maar ik zal je strelen
goedheid voor je zijn
wonden zal ik helen
en balsem zijn voor pijn

gooi met je gedachten
zeg me wat je denkt
alle duistere machten
zeg me wat je krenkt

kom ermee naar buiten
trek het je niet aan
laat de rest maar fluiten
en laat je maar eens gaan

want geheimen wegen
als je ze zo draagt
veel dat is verzwegen
bijt aan jou, het knaagt

laat je woorden lopen
hou ze maar niet stil
ontwar de vreemdste knopen
en zeg me wat je wil

ik zal roerloos luisteren
er alleen maar zijn
’t ergste mag je fluisteren
en de diepste pijn

dat zal jou bevrijden
weer op weg doen gaan
als je niet durft praten
zal je blijven staan

dus kom maar in mijn armen
kom maar aan mijn hart
ik zal jou verwarmen
je lijkt toch zo verward

maar ik zal je strelen
goedheid voor je zijn
wonden zal ik helen
en balsem zijn voor pijn