d’r ree ne cowboy in de prairie 
oep z’n peerd bij volle maan
ineens ne nest met indianen, 
en die brachten hem tot staan
"bleekgezicht, gij kunnen kiezen, 
en oe keus is ni zo groot
gij hebt ni veel oem te verliezen, 
gij kiest de dood...
ofwel waki-waki"

die cowboy docht ’k wil nog ni sterven, 
want doodgaan doet iets teveel pijn
dus ik kies voor waki-waki, 
wa waki-waki wel mag zijn
die indianen trokken z’n broek uit
pakten em van achter één voor één
toen heel die stam hem had genomen
lieten z’hem eindelak trug alleen
maar amper een paar uren later,
het was toen eigelak al wer dag
die cowboy tot z’n grote zchrik
oepnief wer indianen zag
dien arreme cowboy die wou em smeren
zijne paniek was tamelijk groot
"bleekgezicht, gij ni gaan lopen,
gij kieze dood... 
ofwel waki-waki"

"’k zen veel te joenk oem hier te sterven
dus waki-waki dan maar trug"
en heel die stam me indianen
rejen oepnief oep zijne rug
een tijdje later, meer dood dan levend
kroop em gelaten oep zijne knol
z’n benen konnen em ni meer dragen
en d’r liep bloed uit zijnen ol
maar wa wou na wer het noodlot
die gast had helemaal gin chance
d’r kwamen ruiters me rode huiden
die spraken allemaal ... indiaans
"gij bleekgezicht, gij ni gaan slapen,
al ziet oe poepke nog zo rood,
gij wettetal, gij kunnen kiezen,
gij kiezen dood... 
ofwel waki-waki"

die cowboy zag het ni meer zitten
z’n levenskracht was ni meer groot
hij zei "laat mij maar rustig sterven,
ik weet het al, ik kies de dood!"
die indianen, die zejen "blanke, 
gij kiezen dood, allee O.K.
gij had de keus, gij hebt gekozen,
gij krijgen dood... 
maar eerst waki-waki"