Eerst gaat het half de wereld rond
als korrelig grijze grond.
(Zink)
Is het gearriveerd bij ons,
gaat het meteen in treinwagons.
(Zink)
Waarmee men naar een oven rijdt,
want het is hoogst de hoogste tijd.
En na een rondje laaiend vuur
volgt een rondje zwavelzuur.
(Zink)
Kijk nou, dat lijkt wel water,
maar denk niet dat ik dat drink!
(Zink)

In de elektrolysehal
wordt oploszink tot zinkkristal.
(Zink)
Dus mannen, zet de stroom maar aan!
Eens kijken wat er neer kan slaan.
(Zink)
Jawel, een mooie korst, nietwaar?
Nu wordt het motto ‘schrappen maar’.
En als je dan dat schraapsel smelt,
krijg je iets nuttigs voor je geld.
(Zink)
Wat pruttelt dat gezellig,
wat een sympathiek geblink!
(Zink)

En toch denk ik zo af en toe:
ik vind het nogal een gedoe.
(Zink)
Wat hebben we nou helemaal:
een niet zo edel brosmetaal,
(Zink)
dat tegen roest bescherming biedt,
maar gek veel anders kan het niet.
Afijn, zolang het dat maar doet,
is het wat mij betreft wel goed.
(Zink)
Maar niet vergeten: bij gebruik
op schepen blijft het link.
Zink!

Wat bedoel je?
Zink!
Zeg het nog eens?
Zink!
Even denken…
Zink!
O, ik snap het!
Zink!