Eerst een stuk of zeven Franken stevig aangepakt
en daarna een stel Germanen in de pan gehakt.
Geen schrammetje, geen bultje, alleen mijn helm is afgezakt.
Ik ben nogal een grote en ik ben een kleine,
maar dat maakt niet uit, want wij zijn Romeinen.

De Barbaren die hier wonen wroeten in het slijk,
maar wij leren ze manieren van het Romeinse Rijk,
want wij zijn onverslaanbaar, wij zijn de baas, dus geen gezeik.
De pracht en praal van Rome zal nooit verdwijnen!
Schenk nog maar eens in, want wij zijn Romeinen.

We zien wat van de wereld, komen overal,
proeven druiven van Savooi of uit het Moezedal.
En na gedane arbeid, dan pauzeren wij meestal.
keuren dan genoeglijk de lokale wijnen.
Reken maar van yes, want wij zijn rozijnen!

Hoezo rozijnen?
Wij zijn rozijnen.
Zij zijn rozijnen.

Wij zijn Roméínen!
O ja, Romeinen.
Wij zijn Roméínen!
Zij zijn Romeinen.

Ik moet even aanliggen.
Ja, het is een koppig wijntje!

Wij zijn Romeinen!
Romeinen?