De musici van een orkest
verstaan hun vak niet al te best
en daarom, het is alom bekend,
staat voor het orkest de dirigent.
Een orkestlid zuipt en kegelt,
zit in de kroeg of het bordeel.
En van dat zootje ongeregeld
maakt de dirigent dan één geheel.

De dirigent, de dirigent
maakt van een ezel een talent.

Het was zonder dirigent een bende,
het blijft getoeter en gekras.
In Beethoven en Bach en Händel
jankt de viool, de contrabas.
Hoor die blazers, heb erbarmen,
want het koper klinkt als lood.
De dirigent die heft zijn armen
en is de redder in de nood.

De dirigent, de dirigent
maakt van een ezel een talent.

Al die krukken, al die kneuzen,
drieë, viere, een, twee, drie,
geven bij toverslag dat melodieuze
aan suite of aan symfonie.
Hij dirigeert zo sierlijk krachtig,
al beweegt hij slechts zijn pink.
Dan klinken altviolen prachtig,
pizzicato plinkeplink.

De leden van het Concertgebouw
zijn mislukten als solist,
want ze namen het niet al te nauw
als drummer of als fagottist.
Ze kunnen nauwelijks noten lezen,
die zo groot zijn als een koei.
De dirigent helpt deze sukkels,
deze stakkers uit de knoei.

Het was zonder dirigent een zooi,
dan klonk het concert niet half zo mooi.
De dirigent, de dirigent
maakt van een ezel een talent.