Laat me even kijken naar de koppen in de krant:
‘Nixon hoopvol over de betrekkingen met China.’
‘In de Kinkerstraat een schoenenwinkel uitgebrand.’
En ‘Een actie in ’s-Hertogenbosch van Dolle Mina.’
Ach, wat heb ik toch een hekel aan die malle wijven.
Waarom kunnen ze niet rustig in hun keuken blijven?
“Schatje, Dolle Mina is er immers ook voor jou,
want ze vechten voor gelijke rechten van de vrouw. Auw!”

Zijn we weer zover?
Is het weer zo laat?
Moet je me weer tegenspreken?
Ik heb je toch gezegd:
‘Dat gelijke recht
is totaal verkeerd bekeken’?
Dat een vrouw een man
evenaren kan,
is toch werkelijk te dwaas?
De man is de baas, de man is de baas,
de man is de baas.

“Schatje, luister nou eens even,
oordeel toch niet al te gauw.
Moet een vrouw dan blijven leven
als een ezel aan een touw? Auw!”

Zo, dat is je loon!
Is me dat een toon!
Is me dat een redenatie!
Niemand is gebaat
bij die gekke praat
over de emancipatie.
Elke ware vrouw
blijft haar minnaar trouw
en de rest is galgenaas.
De man is de baas, de man is de baas,
de man is de baas.

“Zie je niet dat het verkeerd is
dat al eeuwenlang de vrouw
altijd gediscrimineerd is?
Kindjelief, begrijp dat nou! Auw!”

Alsjeblieft, die zit!
En onthoud nu dit:
wij zijn duidelijk de minderen.
Nooit iets slims bedacht,
nooit iets voortgebracht,
afgezien van kleine kinderen.
Nooit een echt genie.
Ja, Madame Curie,
maar geloof jij dat gedaas?
Haar man was de baas, haar man was de baas,
haar man was de baas.

“Mannen zijn dus een elite
als ik af moet gaan op jou.
Maar gelukkig krijgt die mythe
nu toch eindelijk een knauw. Auw!”

Hou je nou je mond?
Hou je nou je bek?
Is een vrouw dan soms geen stakker?
Wij zijn naar de geest
altijd zwak geweest
en lichamelijk nog zwakker.
Onderworpen zijn
vinden vrouwen fijn.
En dat moest jij weten, Klaas!
De man is de baas, de man is de baas,
de man is de baas.