De avondzon valt over straten en pleinen, 
de gouden zon zakt in de stad. 
En mensen die moe in hun huizen verdwijnen, 
ze hebben de dag weer gehad. 
De neonreclame die knipoogt langs ramen, 
het motregent zachtjes op straat. 
De stad lijkt gestorven, toch klinkt er muziek uit een deur die nog wijd open staat. 

Daar in het kleine café aan de haven
daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
daar telt je geld of wie je bent niet meer mee

De toog is van koper toch ligt er geen loper, 
de voetbalclub hangt aan de muur. 
De trekkast die maakt meer lawaai dan de jukebox, 
een pilsje dat is der niet duur. 
Maar het enige wat je aan eten kunt krijgen dat is daar een hardgekookt ei.
De mensen die zijn daar gelukkig gewoon, ja de mensen die zijn daar nog blij! 

Daar in het kleine café aan de haven
daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
daar telt je geld of wie je bent niet meer mee

lai lai lai la la la la
Daar in dat kleine café aan de haven
daar telt je geld of wie je bent niet meer mee
daar telt je geld of wie je bent niet meer mee