Johan Lotigiers
Johan Lotigiers - verlangen lyrics
Your rating:
Heb jij er ooit bij stilgestaan Hoe snel de tijd vooruit kan gaan Maak jij dan ook diezelfde fout Te denken dat alleen maar goud Borg staat voor jouw geluk Ik besef heel goed dat ook dit lied Geen uitkomst biedt voor veel verdriet Maar God, het is toch godgeklaagd Dat niemand er ooit echt in slaagt Om daar wat aan te doen En dan ga je verlangen naar het einde Verlangen naar het einde van de pijn Voor vele mensen is dit een refrein Voor wie wil helpen zijn de bergen te steil Hopeloos verloren voor de strijd Verlangen naar het einde van de pijn En hopen dat de zon ooit weer schijnt Al die problemen op de wereld verspreidt Wie kent de reden, wie kent er spijt En als je zelfbehulpzaam bent Word jij in 't leven nooit verwend Ja, zelfs de besten onder ons Worden alleen beloond met brons Goud is voor hen te duur En weer ga je verlangen naar het einde Verlangen naar het einde van de pijn Voor vele mensen is dit een refrein Voor wie wil helpen zijn de bergen te steil Hopeloos verloren voor de strijd Verlangen naar het einde van de pijn En hopen dat de zon ooit weer schijnt Al die problemen op de wereld verspreidt Wie kent de reden, wie kent er spijt