Er zijn geen regels in het spel 
Je wordt verliefd, dan niet, soms wel
’t Wordt van te voren nooit gemeld
En niemand kan het je verklaren
Hoe die gevoelens toch bedaren
Soms zijn ze knap maar altijd mooi
Je achtervolgd hen als een prooi
En ze zijn meester van je zinnen

Verliefd, verloren
Ondersteboven
Wat kan je beginnen
Niet te geloven
Ondersteboven 
Verliefd, verloren

Zo kende ik haar al van op school
Zij was toen ook al mijn idool
Ik schreef haar briefjes in de klas
Ik wilde zo graag naast haar lopen
Voor haar de mooiste dingen kopen
Er ging geen dag of nacht voorbij
Dat ik haar droomde aan m’n zij
Wat moest ik zonder haar beginnen

Verliefd, verloren
Ondersteboven
 ‘k Verloor m’n zinnen
Niet te geloven
Ondersteboven
Verliefd, verloren

Toen ging je weg, van mij vandaan
Ik wist nog amper wat gedaan
Want zij verhuisde naar de stad
En zij verdween toen uit m’n leven
Ik had haar alles willen geven
Ik bleef toen achter met de pijn
Het had zo anders kunnen zijn
Maar ik had beter moeten weten

Verliefd, verloren
Ondersteboven
 ‘k Verloor m’n zinnen
Niet te geloven
Ondersteboven
Verliefd, verloren