M'n liefste je moet me geloven.
Je weggaan dat maakt me zo bang.
Hoe moet ik nu zonder jou verder,
met de tijd dat ik naar jou verlang.

Misschien kan je het niet begrijpen.
Dat ik vecht tegen pijn en verdriet.
'k Weet het maakt geen verschil,
maar wat ik nog van je wil :

Nog 1 keer in je ogen zien.
Nog 1 keer het gevoel van geluk.
Ook al zijn alle dromen nu stuk,
voorgoed voorbij !

Nog 1 keer jouw verlangen zien.
Nog 1 keer het gevoel van bestaan.
Dat je nooit van me weg bent gegaan,
dat je blijft misschien !

Wel uren kan ik naar je kijken.
Hoe jij daar nu voor me ligt.
Gelukkig zie jij niet m'n lijden,
de tranen op mijn gezicht.

Ik zal er maar moeten aan wennen,
dat jij morgen er niet meer bent.
Is alles voorbij,
wat ik met jou had gepland ?

Nog 1 keer in je ogen zien.
Nog 1 keer het gevoel van geluk.
Ook al zijn alle dromen nu stuk,
voorgoed voorbij !

Nog 1 keer jouw verlangen zien.
Nog 1 keer het gevoel van bestaan.
Dat je nooit van me weg bent gegaan,
dat je blijft misschien . . .

Nog 1 keer in je ogen zien.
Nog 1 keer het gevoel van geluk.
Ook al zijn alle dromen nu stuk,
voorgoed voorbij !

Nog 1 keer jouw verlangen zien.
Nog 1 keer het gevoel van bestaan.
Dat je nooit van me weg bent gegaan,
dat je blijft misschien . . .

Dat je nooit van me weg bent gegaan,
dat je blijft misschien !