Gisteravond ergens rond halfnegen, kwam ik onverwachts Dana tegen
Haar blik vond de mijne en lachend bleef ze staan
Ik keek haar aan en kon het bijna niet geloven
Nog steeds diezelfde lach, diezelfde ogen
En voor ik het besefte ging mijn hart wat sneller slaan

Want Dana was ooit het meisje van mijn leven
Dana heeft me ooit zoveel gegeven
Dana deed mij de taal van de liefde verstaan
En even snel is zij toen weer verdwenen 
Nachten lang heb ik om Dana liggen wenen 
‘k Wist dat dit gevoel nooit meer zou overgaan

Zij was al een vrouw en ik nog maar een jongen
Maar toch zijn we samen iets moois begonnen
Dana was voor mij het einde en ’t begin
Ik wist dat dit niet eeuwig zou voortbestaan
En toen ze van mij is weggegaan
Hield ik voor haar een plek in m’n hart, diep binnenin 

Want Dana was ooit het meisje van mijn leven
Dana heeft me ooit zoveel gegeven
Dana deed mij de taal van de liefde verstaan
En even snel is zij toen weer verdwenen 
Nachten lang heb ik om Dana liggen wenen 
‘k Wist dat dit gevoel nooit meer zou overgaan

We praten nog wat samen over vroegere dagen
Er was nog zoveel dat ik haar wou vragen
Maar zij moest er snel vandoor, naar de laatste trein
En zelf had ik ook nog zoveel te doen
We namen afscheid met een kuise zoen
Maar stiekem wou ik dat ik wat langer bij haar kon zijn

Want Dana was ooit het meisje van mijn leven
Dana heeft me ooit zoveel gegeven
Dana deed mij de taal van de liefde verstaan
En even snel is zij toen weer verdwenen 
Nachten lang heb ik om Dana liggen wenen 
‘k Wist dat dit gevoel nooit meer zou overgaan
‘k Wist dat dit gevoel nooit meer zou overgaan