Zo stil, dat iedereen wel weet dat dit zo blijft, 
voor altijd, voor altijd en een leven lang het was, 
zo stil, dat iedereen het voelde in zijn lijf 
geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan 

zo stil, dat alle klokken zwegen, 
ja de tijd stond onbewegelijk 
zo stil en zo verloren ging je weg 
zo stil en zo verloren ging je weg 

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan 
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan 
al zing ik duizend liedjes over dit gemis 
en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is 

zo hard, de uren na de klap dreunde zo na 
dat niets nog te bevatten en begrijpen was 
het was, zo hard 
dat alles wat we dachten ons alleen maar leegte bracht 
zo moe en zo verslagen waren wij 
nu stilte bij ons was in plaats van jij 

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan 
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan 
al zing ik duizend liedjes over dit gemis 
en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is 

zo stil, hoewel ik je nog iedere dag mis 
waar je nu ook zijn mag echt het is 
me helder, dat stilte nu je vriend geworden is 

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan 
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan 
al zing ik duizend liedjes over dit gemis 
en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is 

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan 
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan 
al zing ik duizend liedjes over dit gemis 
ik zou het echt niet weten 
ik zou het echt niet weten 

ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan 
en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan 
al zing ik duizend liedjes over dit gemis 
en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is