De nacht bracht een geheim met zich mee
Het donker lijkt gemaakt voor ons twee
Ik hou je vast (hou je vast)
Voor even lijkt de tijd stil te staan
Al zal je straks weer moeten gaan
’t Is zo’n contrast 
Ik zweef tussen geluk en leed
Een liefde waar geen enkel mens van weet 

Spreken is zilver, maar zwijgen is goud
Toe zeg nog eens dat je veel van me houdt
Voordat jij weer verdwijnt in de eenzame nacht
Spreken is zilver, maar zwijgen is goud
Jij geeft me warmte, maar ’t wachten voelt koud
Toch zal ik hiermee moeten gaan leven
Een geheim van ons twee 
M’n lippen verzegeld, dus wees maar niet bang
Dat ik jou zal bellen, ik wacht wel weer af 
Al duurt het soms lang

Nee zeg maar niet waarheen je straks zal gaan
Je blik is genoeg, zorgt in mijn ogen voor een traan

Spreken is zilver, maar zwijgen is goud
Toe zeg nog eens dat je veel van me houdt
Voordat jij weer verdwijnt in de eenzame nacht
Spreken is zilver, maar zwijgen is goud
Jij geeft me warmte, maar ’t wachten voelt koud
Toch zal ik hiermee moeten gaan leven
Een geheim van ons twee 
M’n lippen verzegeld, dus wees maar niet bang
Dat ik jou zal bellen, ik wacht wel weer af 
Al duurt het soms lang

Spreken is zilver, maar zwijgen is goud
Jij geeft me warmte, maar ’t wachten voelt koud
Toch zal ik hiermee moeten gaan leven
Een geheim van ons twee 
M’n lippen verzegeld, dus wees maar niet bang
Dat ik jou zal bellen, ik wacht wel weer af 
Al duurt het soms lang