Was ik een kind en lag ik vol verwachting in de weide
Op een gebenedijde, lang verbeide lentedag
Dacht ik: kon ik de hoge ooievaars eens door het lage gras zijn schrijden
Wou ik het zo graag zien, dat ik het zag

Ach, kon ik jaren later tijdens het bromfiets rijden
Met de baard nog in de keel, lang haar en huiduitslag
De hoge ooievaars maar door de voorjaarslucht zien glijden
Wou ik het zo graag zien, dat ik het zag

En zag ik onlangs in de trein hoe aan weerszijden 
Van de rails het witbesneeuwde landschap lag
Ach, kon ik toen de ooievaars maar zien, ondanks het jaargetijde
Wou ik het zo graag zien, dat ik het zag