Ik lig op m’n rug in het gras en aanschouw de maan
Ik vraag haar of zij misschien weet waarom wij bestaan
Waarom we worden geboren en straks weer gaan
Maar ze zwijgt en kijkt me lachend aan 

Laat me zien waar ik voor leef
Laat me voelen wat ik geef
Eén moment zodat ik weet…
Dat alles niet voor niets is
Dat alles niet voor niets is geweest 

Je kunt je eigen regels maken en bepalen, daarin ben je vrij 
Het spel begint en dat het eindigt is gegeven, maar daar blijft het bij 
Er is geen schuld, maar elke stap heeft consequenties voor iedereen
En toch speel je dit spel alleen

Oh ik kan het niet meer vatten wat en waarom ik hier ben 
Zoekend naar een antwoord op een vraag die niemand kent
Oh ik wil het spel wel spelen, maar hoe moet, als ik niet weet wat het doel is 
Moet ik dan blind geloven dat het zo z’n reden heeft 
Dat geen mens mij kan vertellen waarom ik dit alleen beleef 
En dat alles hierop neerkomt, op vertrouwen en dat ik niet dat gevoel mis 

Laat me zien waar ik voor leef
Laat me voelen wat ik geef
Eén moment zodat ik weet…
Dat alles niet voor niets is
Dat alles niet voor niets is geweest