Je denkt: waarom heeft die vrouw verdriet?
Waarom zo droevig dat lied?  
Als alles lacht waarom zij dan niet?
Waarom, mijn vriend? Waarom niet?

Ik zag ontheemden bij duizenden
Bergop bergaf op de vlucht
‘k Zag idealen verguizen en
En de hoop verdampen tot lucht

   Je denkt: waarom heeft die vrouw verdriet?
Waarom zo droevig dat lied?  
Als alles lacht waarom zij dan niet?
Waarom, mijn vriend? Waarom niet?

Ik zag het woord van gerechtigheid
In monden die eerst het brood
Van arme arbeiders roven en
Die grijnzen om onze nood

   Je denkt: waarom heeft die vrouw verdriet?
Waarom zo droevig dat lied?  
Als alles lacht waarom zij dan niet?
Waarom, mijn vriend? Waarom niet?

‘k Zag wat een vrede in boeien doet
Al dertig jaar, rauw en laf
De wrede vrede van cel en knoet
De dorre vrede van ’t graf
  
   Je denkt: waarom heeft die vrouw verdriet?
Waarom zo droevig dat lied?  
Mijn vriend, vroeg hoe ik zo wanhopig kom
Je hoort ‘t , nu weet je waarom