'k Heb een keer een man staan schoppen
Zo maar midden op de gracht
'k Deed het en was niet te stoppen
Ik had het echt niet overdacht
Maar die man die zei iets lulligs grofs
En half in het geniep
Nou ik schopte hem zo prachtig
Dat het bloed tot in z'n schoenen liep

Ik was natuurlijk een paar dagen 
Zeer voldaan, intens tevree
Maar daarna toen kwam de twijfel 
En daar zit ik nog steeds mee
Want ik dacht: wat een agressie
Waarom moest dat nou zo fel?
Zo erg was die man toch ook niet? 
Ja natuurlijk, eigenlijk wel

Maar ik heb, wat zal ik zeggen
Toch die man wel iets misdaan
Moet ik daarvoor boeten doen 
Of heel hard op een kussen slaan
"Vrienden", zei je "zet het van je af
Anders neem je het nog mee tot in je graf"

   Hoeveel moet een mens verdringen om gezond te blijven
Moeten alle nare dingen altijd maar beklijven
Mag je nooit eens iets vergeten en wie smakelijk door blijft eten
Bij het zien van wereldleed heeft die geen geweten?
Moet je van jezelf misschien dan nooit iets door de vingers zien?
Altijd maar dat hele zware juk of mag je ook nog onbevangen
Onbezwaard en vol verlangen
Nog een keer op weg gaan naar een nieuw geluk
Als een kind op weg gaan naar een nieuw geluk

En met één van mijn vriendinnen
O, die had zo'n leuke man
Daar was zij al twintig jaar mee
En ze vond er niks meer an
'k Zei eens dat ik echt niet snapte 
Dat ze niks meer om hem gaf
Nou ze zei: "Je mag hem hebben
Want ik ga toch van hem af"

Het was misschien van haar een grapje
Maar ik had hem na een week
Hij is bij me komen wonen
Tot haar spijt wat later bleek
Na een jaar moest hij vertrekken
Want ik kreeg het te benauwd
Ik dacht: als ik hem niet verleid had
Was hij nog met haar getrouwd

Later denk je: hij was vrij toch
Ja, maar eigenlijk ook weer niet
En zo zit je dan te tobben
Met een andermans verdriet
"Vrienden", zei je "zet het van je af
Anders neem je het nog mee tot in je graf"

   Hoeveel moet een mens verdringen om gezond te blijven
Moeten alle nare dingen altijd maar beklijven
Mag je nooit eens iets vergeten en wie smakelijk door blijft eten
Bij het zien van wereldleed heeft die geen geweten?
Moet je van jezelf misschien dan nooit iets door de vingers zien?
Altijd maar dat hele zware juk of mag je ook nog onbevangen
Onbezwaard en vol verlangen
Nog een keer op weg gaan naar een nieuw geluk
Als een kind op weg gaan naar een nieuw geluk