Je hebt altijd gepraat en gepraat
en gepraat en gepraat
Altijd overhaast, doorgeraast, geluld
geleuterd en geblaat
De kunst der retorica heb je wel onder de knie
Onze buren zijn gevlucht en onze hond
zit in de psychiatrie

Maar plots zeg je niets meer 
Geen klank bij het beeld
Heb ik al tien keer gevraagd
Wat er in godsnaaam toch scheelt
Kom zeg nu gewoon
Gewoon waar dit op slaat
Trek je lippen heel eenvoudig van elkaar
En praat

Deze morgen m'n lief heb je me zwaar gechoqueerd
Ik bleef de hele tijd, aan het ontbijt, onbediend en genegeerd
Niets in de loop van de mensheid is harder ontkent
Dan deze frêle knaap, dit arm schaap, wie geselt nu haar eigen vent

Want plots zeg je niets meer
De kamer is hol
Je gezicht emotieloos
Hoelang houd je dit vol
Kom zeg nu gewoon
Gewoon waar dit op slaat
Verjaag de stilte uit ons huis en praat

Of is het verdwijnen van jouw spraak
Misschien een vorm van wraak
Voor mijn gedrag gisteravond op café
Maar mijn lief zij is begonnen
Ik kuste enkel uit beleefdheid mee

Ziezo, 't is eruit, je gezwijg heeft dus weer gerendeerd
Ik heb bekend, ben j enu content, kan de vrede terug geïnstalleeerd
Met alle respect maar het doet er echt niet meer toe
Of wil je dat ik op de grond, eerst als een hond
op mijn knieën boete doe

Want plost zeg je niets meer
Je maakt me helemaal zot
Straks vreet ik de tafel nog op
Bijt de stoelen kapot
Kom maak me desnoods
Uit voor het rot van de straat
Snauw, snak, schreeuw, scheld, blaf m'n lief
Alsjeblief
Maar praat