scherpe oortjes
spitse mond
dit is een verzopen land
rotte wereld
alsmaar grijzer
het laat me koud
laat het je koud

ik voel me oud maar nog niks wijzer

ik voel me oud maar nog niks wijzer
je hand lijkt koud je kan nog wijzen
vooruitlopende figuurtjes
de lijnen lopen zo grilig mooi

moeten we je laten gaan
voor wat het is had kunnnen zijn
het antwoord op de laatste vraag
waar ben ik op je tijdslijn

zeg het tegen mij


(c) Jaune Toujours