De teannen tippe, hakken wippe
op ‘e grins fan droech en wiet
de fuotten dûnsje, ieren bûnzje
myn hiele wêzen is licht en bliid
do kleurest myn libben bûnt
ik dûnsje met dy de wrâld yn’t rûn.

De skonken fleane op ‘e kletter
boppe de knibbels spat it wetter
de soele wyn aait my de holle
‘k soe elkenien wol tútsje wolle
do kleurest myn libben bûnt
ik dûnsje mei dy de wrâld yn’t rûn

Do grutte gleone gouden sinne
do strielest oer en troch my hinne
fan ‘e iere moarn oan ’t lette jûn
ha ‘k hjoed by dy de waarmte fûn

Spegels blikkerje op it blau
op eltsje hoeke stiet in moaie frou
yn ’t griene lân, yn ’t witte sân
sûnder dy is der gjin moarn
do kleurest myn libben bûnt
ik dûnsje mei dy de wrâld yn’t rûn

Do grutte gleone gouden sinne
do strielest oer en troch my hinne
fan ‘e iere moarn oan ’t lette jûn
ha ‘k hjoed by dy de waarmte fûn