Sterren in de nacht
Drank en vrienden meegebracht
Grachtengordel van smaragd
De wereld houdt hier op bij Amsterdam
Boven alles uit
Klinkt dat hoge stemgeluid
Klinkt de nar tot zijn kornuit:
Gerammel aan de poorten is verplicht
 
Nu zie ik het licht
Wat je mij toen zeggen wou
Van de spoken onderweg naar jou
En zo’n jongen in de nacht
Die kon niet horen wat je dacht en zag
Misschien vandaag de dag
 
Starre, starre nacht
Bedevaart en boetekleed
Bij de baard van de profeet
De wereld houdt niet op bij Amsterdam
Wereld van verschil
Kreupelrijmend codicil
Modegril of godeswil
Bewaking van de poorten is verplicht
 
Nu zie ik het licht
Wat je mij toen zeggen wou
Van de spoken onderweg naar jou
En zo’n stumper in de nacht
Die kon niet horen wat je dacht en zag
Het wapen van de lach
En niemand besefte
Voor wie je liefde was
Het gouden kalf is afgeslacht
En de sterren in de nacht
Die wacht een machteloze maatschappij
Maar je wist het zelf wel, kerel
De wereld is al klein voor mensen
Half zo dik als jij
 
‘s Morgens op de fiets
Pal voor het stadsdeelkantoor
Iemand springt er zomaar voor
Misschien weet je nog eventjes van niets
En al wil je er vandoor
Woorden zijn niet kogelvrij
Laf vermoord en vogelvrij
Een gruweldaad in Allah’s aangezicht
 
En nu jij daar ligt
Sta ik zomaar oog in oog
Met het antwoord op jouw dialoog
En ik snap waar jij naar zocht
Hoe klein de kans ook dat zo’n joch alsnog 
Zijn oor leent aan Van Gogh