Nu bel jij in tranen
of ik nog steeds van je hou
toe maar en huil honderd tranen
een paar honderd tranen
ik huilde er honderdduizend om jou

Nu zeg jij: "Het spijt me..."
je toont zowaar berouw
toe dan en huil honderd tranen
een paar honderd tranen
ik huilde er honderdduizend om jou

Als speelgoed smeet je mij weg
keek niet meer naar mij om
ik wachtte en smachtte
ik zocht naar je, belde en schreef
jij hield je blind en doofstom
ik snap nu nog niet waarom

En nu ineens en veel te laat zeg jij: het spijt me
je stem vol hondentrouw
toe maar en huil 100 tranen, een paar honderd tranen
ik huilde er honderdduizend om jou
als het niet meer is dan honderdduizend
kokend hete tranen...
nou ja, kom dan maar gauw