Jan Rot & Marjolein Meijers - Hier zegt iedereen Mimi (Si mi chiamo, Mimi) lyrics

Your rating:

Hier zegt iedereen Mimi
Maar mijn naam is Michelle
Ik leef een simpel leven
Voor mij geen Gucci, Versace of Armani
Mimi origamiet
Ik maak mijn miniatuurrode rozen
Mijn bloemen doen me blozen
Elke vouw via via knispert van pril geluk
Een nieuwe lente
Het ritselt in je handen als een geliefde
En laat rozen je reinste poëzie zijn
Ben ik mollig?

-Ach?

Origamimimichelle, nee nooit
Koken doe ik ook, maar geen delicatesse
Geen reli-interesse
Ik ben mijn eigen God
In mijn eentje, alleentje
Woon ik hier hoog als buitenbeentje
Zolderetages zijn hemels
Ver boven aards gezemel
Mij groet de zon als eerste
Mij lokt de lente het balkon op
Als eerste
Mij groet het zonlicht als eerste
En tussen mijn dozen met rozen
Tussen kussens van zijde
Lig ik dan stil
Als een vel blank papier
Papier in bloei door mij
Papier kan bloeien door mij
Maar zal nooit groeien
Zo dat is er uit!
En dan gaat nu weer dat raar
Bovenal vermoeid
Bovenbuurtje
Een uurtje navelstaren

Get this song at:

Copyrights:

Author: Jan Rot

Composer: Giacomo Puccini

Publisher: ?

Details:

Released in: 2009

Language: Dutch

Appearing on: De palingvissers, Negen toparia's voor een tientje (2009)

Submitted by Sanderxx at Tuesday 17th of April 2012 19:21

Last updated by Anonymous at Tuesday 17th of April 2012 19:23

1 Comments found

Monday 23rd of July 2012 15:56

Uit La Bohèmeor van Puccini, tekst Luigi Illica en Giuseppe Giacosa, 1896. De opera is gebaseerd op Scènes de la vie de bohème uit 1849 van Henri Murger.

Sì. Mi chiamano Mimì,
ma il mio nome è Lucia.
La storia mia è breve.
A tela o a seta
ricamo in casa e fuori...
Son tranquilla e lieta
ed è mio svago
far gigli e rose.
Mi piaccion quelle cose
che han sì dolce malìa,
che parlano d'amor, di primavere,
di sogni e di chimere,
quelle cose che han nome poesia...
Lei m'intende?

Mi chiamano Mimì,
il perché non so.
Sola, mi fo
il pranzo da me stessa.
Non vado sempre a messa,
ma prego assai il Signore.
Vivo sola, soletta
là in una bianca cameretta:
guardo sui tetti e in cielo;
ma quando vien lo sgelo
il primo sole è mio
il primo bacio dell'aprile è mio!
Germoglia in un vaso una rosa...
Foglia a foglia la spio!
Cosi gentile il profumo d'un fiore!
Ma i fior ch'io faccio,
Ahimè! non hanno odore.
Altro di me non le saprei narrare.
Sono la sua vicina che la vien fuori
d'ora a importunare.