Ik zat op een muurtje zo midden in de nacht
Ik had al een uurtje of vier zo gewacht
Ik dacht: heel misschien loopt ze strakjes wel voorbij
En als ze dan inhoudt, dan houdt ze van mij
Ja, als ze dan inhoudt, dan houdt ze van mij!

Ik keek naar de sterren en vond het gemeen
Zij daar met zo velen en ik hier alleen
Toen troostten de sterren: ze weet niet wie je bent
Het komt heus wel goed als ze jou eenmaal kent
Ja, alles komt goed als ze jou eenmaal kent

Toen heb ik naïef haar dicht naast me bedacht
Heb lief zitten praten tot diep in de nacht
En pas toen de zon kwam ben ik met de maan
Wat moe maar gelukkig naar huis toe gegaan
Wat moe maar gelukkig naar huis toe gegaan

Het stond in de sterren en zo is het gebeurd
Ik heb 's nachts de hemel nog vaak gespeurd
Op zoek naar dat sterretje, vlak voordat het viel
Het flikkerde en viel…
Het hoorde mijn wens en werd prompt projectiel
Hé ster, nog bedankt, uit het diepst van mijn ziel!