Tot vandaag was ik nog jong
Het leven smaakte zoet, als regen op de tong
De wereld als een taart, te groot voor mij alleen
Dus had ik altijd massa’s mensen om me heen
Een druppeltje ambitie in een zee van tijd
Wie ziet de waterval, zolang het bootje glijdt?
Ik leefde voor de nacht, en brak ze met geweld
En zag niet hoe mijn dagen toen al zijn geteld

Tot vandaag was ik nog jong
Stond permament in bloei, ik sprak niet maar ik zong
Ik voerde mijn gevolg de slagroom van de taart
De bodem en de korst bleven voor mij bewaard
Ik liep mezelf voorbij, nu haal ik mezelf in
Een hoop gebakken lucht, een handeltje in wind
Ieder heeft een plek in onze maatschappij
Maar alles wat ik heb zijn ik, mezelf en mij

Sinds vandaag voel ik me oud
Mijn vrienden zijn gescheiden en opnieuw getrouwd
De liefdes voor het leven – nooit meer teruggezien
De krekel en de mier, de kans van één op tien
Het ergste moet nog komen, het leukste al geweest
Ik blijf als laatste achter op mijn eigen feest
De slingers zijn gebroken, het dansorkestje zweeg
Ja, jeugd is een ballon, laat los en hij loopt leeg

Ik nam niet eens een aanloop voor de grote sprong
En donder in het gat, ver voor de laatste gong
De koning van het bal, hij walste in de val
Voor eeuwig jong…