Jan De Wilde
Jan De Wilde - rolstoel lyrics
Your rating:
Om halfnegen had ik meteen Die postzegelzeur aan m'n been Hij zegt 'ik maak van jou een filatelist' Maar ik blijf liever expressionist Ik kreeg hem dan toch aan de deur M'n rolstoel wacht al zolang op een beurt Met Metablitz alles gepoetst Het lijkt wel een zilveren koets Ik heb er een rock 'n rollstoel van gemaakt Ik zie niemand anders in huis Dan schaak- en postzegelgespuis Vader zegt vaak 'Roger jongen, rol der uit' Van m'n schilderwerk snapt ie geen fluit Hijzelf doet enthousiast over sport En hij vindt dat ik veel te eenzelvig word M'n ma geeft zich gans aan de kerk Aan paters en pastoraal werk Een prachtig geslaagd mystiek huwelijk met de pastoors Maar vandaag is er niets dat me raakt Vanmorgen ben ik nat ontwaakt Jammer dat ik m'n droom slecht beschrijven kan Het meisje dat bij me kwam Ik weet het, ik kende ze goed En toch had ik haar vroeger nog nooit ontmoet Ze heeft niets tegen me gezegd 'k Werd wakker, het meisje was weg M'n moeder zal knorren maar ik doe alsof ik niets hoor